kapkara bir at ve üzgün

içimiz bir taksi yalnızlığı

sesleniversek duracak

ki taksiler sarı bir hüzündür yurdumda

pencerelerden sokağa sarkan ışık

ve evlerde uyuyan eşya hüzündür

zembereği bozuk zamanın içinde

kökünden habersiz meyve hüzündür.

benim içimde bir at dolanır nalını düşürmüş

kapkara bir at ve üzgün

senin açmadığın kapılara dayanmış gece

merhametten mütevellit kayıp kavimler

göç sesleri  ve susuzluk

göç sesleri ve daralan göğsüm

atın sırtında kamçı.

alfabemin ilk harfi nemli

seninse yolunun duvarları.

bütün tereddütleri geçecektik hani

hiçbir şeyden ve hiç kimseden hafif

azalan yağmurlara özlemle

geçip gitmeler bırakıp geride

özgür otlar bulacaktık

okşayarak ağaçların gölgesini.

s.k.e

ikibinonaltı'da8aralık

Akatalpa Ocak 2017 Sayı:205