ağrı

bir çarşaf dağılsa çıksak odadan

ölçsek hangimiz daha fazla.

masaya devrilmiş bardak

bardakta su

suda sağ kolum

evlerin, sokakların sağ kolları

evet’lerin hayır’ların

geçmiş bir zamanda kımıldayan gölgelerin

kımıldayan dalların

kımıldayan fotoğrafların aklımızda

iniltisine yabancı olduğumuz bir hayvan

kolumda uzanmış boylu boyunca.

iniltinin hesabı sorulmaz, nicesi korkunç

vergisi yok faturası tüyden hafif

kaç bin yıllık yorgunluğa yol verilmiş

yeni doğmuş bir dananın ilk ayaklanışıyla ilişkili

uzayan kısacık bir şey

bir şarkının ilk sözüne benzeyen

açılmış bir kapıdan geçme arzusu

senin neyine benziyordu bu çok hisli akış

önce yüzleri sonra sesleri en son adları çekip almış

bu alışlara sen de balyoz, ben diyeyim sağ kolum.

bir ülkeye yeniden inanmaya benzeyen bir umutla

dayandığım bu hayvan

bu yabancılık kolumda,

bütün caddeleri boşaltan vakitlerce

mutsuz kentlerin kurdunu boşaltmış

yitik bir demokrasi kadar öksüzüm.

öksüzsün bursa meydanda çay ocağı

öksüzsün küçük tahta tabureler

tezgahında demetlerce yeşil nohut

öksüzsün gülümseyen satıcı.

bunları, bir hırıltı arasında gezilmiş

dayanılmış ve dayatılmış  bütün şeylere saydığım doğru

masada bardak

bardakta su

suda sağ kolum

devrilmiş bir ülke gibi

yazmamış gibi onca seneler

mutluluklar ve keder

üzerinde bir tutam hafıza kiri.

s.k.e

ikibinonaltı’da31ağustos