seni öptüğüm akşamlar
yüzünün ortasından bir tren geçerdi
binip giderdim
asimetriye inanışım bu yüzden
henüz duasını bilmediğim.
üç vakte kadar kulağıma fısıldanacak sır
boynumdaki cellattan habersiz
parlatırdı gözlerimi.
seni öptüğüm akşamlar
dalda bir rüzgâr eğleşirdi
çatırdardı ağzımda kaburgaların
kıyısında dans eden kırmızı
rastlantı değil
ateşin sesi
kimin umurunda
üryan sabahlara dayardım sırtımı.
s.k.e
ikibinonbeş’te28şubat
(Akatalpa Nisan 2015, sayı 184)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder